Z Ñemby do Brzeska 21 - 05 - 2015
Przy tej okazji goście zechcieli się także zapoznać z naszą parafią noszącą to zaszczytne miano, a z której pochodzi wikariusz pracujący w Ñemby – ks. Maciej Ciamaga CSMA. Goście odwiedzą także łagiewnickie Sanktuarium – światowe centrum kultu Bożego Miłosierdzia i jego apostołki św. Faustyny.
W czasie pobytu u nas ksiądz Tadeusz głosił homilie na wszystkich mszach świętych, opowiadał również o parafii i warunkach pracy misyjnej oraz o Paragwaju i jego historii, a wolontariusze rozdawali woreczki z czerwoną ziemią paragwajską, tak charakterystyczną dla tego obszaru.
„Pracuję w tej parafii już 20 lat. Przed 30.laty, kiedy obejmowaliśmy tę parafię liczyła ona 7 tys. osób; obecnie na skutek migracji wewnętrznej w poszukiwaniu pracy ilość mieszkańców wzrosła do prawie 200 tys. W tej jednej z największych parafii na świecie pracuje nas 3 kapłanów, w tym jeden Paragwajczyk.” – mówił ksiądz Tadeusz. Podkreślał dużą rolę, jaką w związku z tą sytuacją pełnią w ich parafii osoby świeckie: „Są to nadzwyczajni szafarze Eucharystii – 30 kobiet i mężczyzn, którzy przygotowują raz w miesiącu krótką celebrację Słowa Bożego w domu chorego i udzielają im komunii. Drugim ich zadaniem jest celebracja Słowa Bożego i komunia święta w niedziele, w kaplicach dojazdowych, w których nie odprawia się Mszy św.” W Ňemby jest tylko jeden kościół parafialny i ponad 30 właśnie takich kaplic dojazdowych w terenie. Jest też Wyższe Seminarium Duchowne vice – prowincji argentyńsko – paragwajskiej. Formatorzy seminaryjni również pomagają w odprawianiu niedzielnej mszy św. w części kaplic.
Ksiądz Tadeusz prosił, szczególnie dzieci na ich mszy świętej, o modlitwę w intencji misji i misjonarzy, o modlitwę w intencji powołań misyjnych, których jest tak wielka potrzeba. „Wy także możecie zostać misjonarzami, nie wyjeżdżając daleko, ale modląc się, ofiarując drobne cierpienia” - zachęcał. Opowiedział również dzieciom, jak wyglądają przygotowania do pierwszej Komunii św. w jego parafii i przytoczył świadectwo dziecka, które swoją postawą pociągnęło swojego ojca ku Chrystusowi. Na zakończenie homilii misjonarz nauczył nas refrenu pieśni w języku hiszpańskim: „Alabaré, Alabaré, Alabaré a mi Señor”, więc po Komunii św., wspólnie z gośćmi mogliśmy w tym języku „Wielbić, chwalić mojego Pana”.