Apostolat Ratunku Konającym 28 - 11 - 2015
Miłosierny Boże, wspomagaj swoją łaską Dzieło Pokutne, * aby naszym zewnętrznym wyrzeczeniom towarzyszyła prawdziwa odnowa ducha, wynagrodzenie Twemu Najświętszemu Sercu i ratunek dusz konajacych. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Wybierz Dzień Pokutny!
Dzieło Pokutne otrzymało błogosławieństwo Kościoła, ks. bpa Jana Zająca, pierwszego Kustosza Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, dnia 16 marca A.D.2012.
Koncepcja Dzieła Pokutnego, którego istotą są post i modlitwa, zrodziła się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach, jako wynik rozmów spowiednika z penitentami. Sakrament Pokuty i Pojednania, otwierający drzwi Bożemu Miłosierdziu, stał się inspiracją dla podjęcia Dzieła Pokutnego. Przy konfesjonale bowiem wyrażane były często, przez ludzi chorych czy w inny sposób dotkniętych cierpieniem, prośby o modlitwę i przy konfesjonale wielu penitentów postanawiało umartwieniem i modlitwą wynagradzać najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy szczególnie potrzebujących, czyli wobec konajacych. Te postanowienia stały się impulsem dla tworzenia sześcioosobowych grup, tzw. „szóstek”, z których każda zobowiązywała się podjąć post lub umartwienie (z wyłączeniem Niedziel i świąt), przyjąć Komunię świętą i ofiarować swą dowolną modlitwę. Może ją stanowić np. Koronka do Bożego Miłosierdzia, Różaniec, Brewiarz, Droga Krzyżowa, Litanie czy inne modlitewne teksty.
W obrębie „szóstki” każdego dnia kolejno podejmujemy się wynagrodzenia, tak, by po sześciu dniach znów go przez jeden dzień kontynuować. W tym dniu uczestniczymy w Mszy świętej (o ile to możliwe) i przyjemy w intencji konajacych Komunię świętą.
Każda „szóstka” otrzymuje swego Patrona – świętego lub błogosławionego, którego prosi o wsparcie, wierząc, że przyczyni się ono do pobożnego wypełnienia podjętych zobowiązań i wybłagania niejednego cudu ocalenia duszy.
Tę pokorną służbę „szóstki” podejmują w ukryciu, by jak czytamy w Ewangelii, wykonując uczynki pobożne nie być zauważonymi i chwalonymi przez ludzi. Chcą by nagroda czekała na nie dopiero w Niebie (por Mt 6,1).
Pragniemy pościć i modlić sie w intencjach wszystkich ludzi konających, wiedząc jak ważne i bezcenne jest nasze wynagrodzenie najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy, w tej ostatniej walce zła z Bożym Miłosierdziem.
Koncepcja Dzieła Pokutnego, którego istotą są post i modlitwa, zrodziła się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w krakowskich Łagiewnikach, jako wynik rozmów spowiednika z penitentami. Sakrament Pokuty i Pojednania, otwierający drzwi Bożemu Miłosierdziu, stał się inspiracją dla podjęcia Dzieła Pokutnego. Przy konfesjonale bowiem wyrażane były często, przez ludzi chorych czy w inny sposób dotkniętych cierpieniem, prośby o modlitwę i przy konfesjonale wielu penitentów postanawiało umartwieniem i modlitwą wynagradzać najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy szczególnie potrzebujących, czyli wobec konajacych. Te postanowienia stały się impulsem dla tworzenia sześcioosobowych grup, tzw. „szóstek”, z których każda zobowiązywała się podjąć post lub umartwienie (z wyłączeniem Niedziel i świąt), przyjąć Komunię świętą i ofiarować swą dowolną modlitwę. Może ją stanowić np. Koronka do Bożego Miłosierdzia, Różaniec, Brewiarz, Droga Krzyżowa, Litanie czy inne modlitewne teksty.
W obrębie „szóstki” każdego dnia kolejno podejmujemy się wynagrodzenia, tak, by po sześciu dniach znów go przez jeden dzień kontynuować. W tym dniu uczestniczymy w Mszy świętej (o ile to możliwe) i przyjemy w intencji konajacych Komunię świętą.
Każda „szóstka” otrzymuje swego Patrona – świętego lub błogosławionego, którego prosi o wsparcie, wierząc, że przyczyni się ono do pobożnego wypełnienia podjętych zobowiązań i wybłagania niejednego cudu ocalenia duszy.
Tę pokorną służbę „szóstki” podejmują w ukryciu, by jak czytamy w Ewangelii, wykonując uczynki pobożne nie być zauważonymi i chwalonymi przez ludzi. Chcą by nagroda czekała na nie dopiero w Niebie (por Mt 6,1).
Pragniemy pościć i modlić sie w intencjach wszystkich ludzi konających, wiedząc jak ważne i bezcenne jest nasze wynagrodzenie najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy, w tej ostatniej walce zła z Bożym Miłosierdziem.
Dlaczego podejmujemy się Dzieł Apostolatu Ratunku Konającym (ARKa) ?
- Dlatego, że chcemy ratować dusze w godzinie śmierci wypraszając im ufność w Boże Miłosierdzie.
- Dlatego, że chcemy wynagradzać modlitwą i postem Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy konających.
- Dlatego, że każda dusza potrzebuje Bożego Miłosierdzia.
- I dlatego, że każdy z nas już dziś pamiętając o konających wynagradza Panu Jezusowi za samego siebie.
Zadania Uczestnika;
Przystępując do Dzieła Pokutnego wybierz swój cotygodniowy, jeden Dzień Pokutny, współtworząc z innymi uczestnikami tzw. "szóstkę".
Wypełnij gotowy formularz dostępny TUTAJ
Podajesz następujące dane:
- Imię, nazwisko, miejscowość zamieszkania, adres mailowy do korespondencji i nr telefonu.
Następnie po zebraniu wymaganej liczby Uczestników ("szóstki") otrzymasz mail z informacją o dacie Twego przystąpienia do Dzieła Pokutnego.
Gdy "szóstka" do której Cię przydzielimy ma już swego Animatora, wtedy z Nim kontaktujesz się w sprawie np. rezygnacji. Jeśli go nie ma, kontaktujesz się z jednym z Koordynatorów Dzieła Pokutnego.
Więcej informacji na stronie internetowej dostępnej TUTAJ
lub u koordynatorów pod numerem telefonu;
- Pani Helena - 513 173 399
- Pani Teresa - 603 135 925